Przepis na placki ziemniaczane. Jak je smażyć?
Chrupiące i złote placki ziemniaczane to klasyk kuchni polskiej i danie, które lubią wszyscy. Przedstawiamy kilka sztuczek, które pomogą usmażyć je idealnie.
Mimo że spory odnośnie tego, czy lepiej smakują ze śmietaną czy z cukrem, pewnie nigdy nie ustaną, warto poznać kilka sekretów placków ziemniaczanych i nauczyć się je smażyć. Jakie ziemniaki najlepiej sprawdzą się w plackach? Czy do masy trzeba dodawać jajka i mąkę? Na jakim oleju smażyć i jak sprawić, żeby nie były zbyt tłuste? Oto kompendium wiedzy o plackach ziemniaczanych.
Jakie ziemniaki na placki ziemniaczane wybrać?
Odmiany ziemniaków można podzielić na trzy rodzaje, biorąc pod uwagę zawartość wody i skrobi. Typ A to ziemniaki sałatkowe, typ B – ogólnoużytkowe, a C to typ lekko mączysty, czyli zawierający najwięcej skrobi. Do zrobienia placków najlepiej wykorzystać typ B lub C, a więc odmiany takie jak Irga, Flaming, Orlik lub Sante, Bryza, Gracja, Ibis, Tajfun czy Gustaw.
Istnieje wiele szkół rozdrabniania ziemniaków na placki – niektórzy przecierają je przez najdrobniejsze oczka, a inni, na wzór szwajcarskich rosti, trą ziemniaki na najgrubszych oczkach tarki lub wręcz z pomocą mandoliny kroją je na cieniutkie paski. Im drobniejsze kawałki ziemniaków, tym więcej uwolnionej skrobi, która wpływa na jednolitą gładkość i miękkość wnętrza placków, więc jeśli chcemy uzyskać bardziej suche i chrupiące placki, nie rozdrabniajmy ziemniaków zbyt intensywnie. Pamiętajmy też, że z utartych ziemniaków należy dokładnie usunąć wodę, a jest to prawie niemożliwe, gdy mamy do czynienia z papką. Placki najlepiej robić ze starych ziemniaków – młode zawierają za dużo wody i trudno będzie je usmażyć.
Dlaczego placki ziemniaczane się rozpadają i jak temu zapobiec?
Mimo że wiele klasycznych przepisów na placki ziemniaczane zawiera dodatek mąki i jajek, nie są to składniki konieczne do uzyskania zwartych, chrupiących i nierozpadających się placków. Dobrze odciśnięte ziemniaczane wiórki, zbite w placek i rozłożone cienką warstwą na odpowiednio gorącym tłuszczu dzięki skrobi są w stanie połączyć się bez tych dodatków. Mąka sprawi, że placki będą nieco mniej ziemniaczane w smaku, a samo jajko może jedynie utrudnić smażenie, bo jest kolejną porcją wody w masie. Jeśli chcemy dodać oba te składniki, placki będą delikatniejsze w smaku i nawet jeśli nie odciśniemy masy wystarczająco dobrze, nie będą bardzo tłuste. Z pewnością warto o nich pomyśleć, gdy do masy na placki planujemy dodać startą cebulę. Tak jak jajko, jest dosyć wilgotnym składnikiem i może nam zanadto rozmiękczyć masę.
Jeśli chcemy przygotować placki wegańskie, a boimy się, że bez jajka się rozpadną, spróbujmy dodać mąki z ciecierzycy. To prawdziwie magiczny składnik, który dodaje niezwykłej chrupkości i lekkiego orzechowego smaku. Dwie łyżki mąki z ciecierzycy na 300 gramów ziemniaków to gwarancja chrupiących, zwartych placków.
Jak smażyć placki ziemniaczane – ile smażyć i na jakim oleju?
Najlepszym tłuszczem do smażenia placków ziemniaczanych będzie rafinowany olej rzepakowy lub słonecznikowy TOP Q. Do smażenia lepiej użyć patelni, niż smażalnika czy frytownicy, w których z dużym prawdopodobieństwem placki się rozpadną i szybko zanieczyszczą olej. Na dobrze rozgrzany olej należy nakładać niewielkie porcje masy, rozpłaszczać je i smażyć bez przykrycia aż do zrumienienia, po czym przewrócić. Olej na patelni należy wymieniać regularnie, pamiętajmy, że jego smak też wpływa na efekt finalny. Zauważmy, że pierwsze placki usmażone na świeżym oleju nie mają aż tak bogatego aromatu, jak kolejne. Zbyt długo używany olej może jednak skutkować nieco rybim aromatem.
Aby placki ziemniaczane nie były nasączone tłuszczem, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Po pierwsze, masę należy naprawdę solidnie odcisnąć z wody. Placki uformowane z nieodciśniętej masy będą chłonąć dużo więcej tłuszczu z patelni. Dodatkowo im bardziej mączyste placki, tym mniej tłuszczu pochłoną. Porcje masy powinny być nieduże i raczej cienkie – takie placki usmażą się szybciej i lepiej.
Ważne jest, aby zadbać o odpowiednią ilość tłuszczu na patelni. Smażenie w zbyt małej ilości oleju nie pozwoli osiągnąć zadowalającego efektu, a placki prędzej się przypalą, niż właściwie usmażą. Olej musi też mieć właściwą temperaturę – pomiędzy 180 a 190 stopni. Tak wysoka temperatura tłuszczu stworzy cienką, chrupiącą skórkę, która zapobiegnie piciu przez placka oleju. Placki z nieodciśniętej masy po włożeniu do gorącego oleju bardzo obniżą jego temperaturę, co jest kolejnym argumentem na usuwanie wody z ziemniaków.
Tak jak każdy smażony produkt, placki ziemniaczane są jednak tłuste. Po zdjęciu z patelni warto położyć je na talerzu wyłożonym ręcznikiem papierowym i pozwolić mu wchłonąć nadmiar oleju. Nie przykrywajmy placków, niech odparują – inaczej będą gumowe.
Z gulaszem, kwaśną śmietaną, sosem pieczarkowym, a nawet cukrem – bez względu na to, z czym je podacie, placki ziemniaczane usmażone według naszych wskazówek zachwycą wszystkich gości.